Max Verstappen van Red Bull Racing wil dit weekend in Mexico-Stad vooral profiteren van kansen die zich tijdens de race voordoen. De Grand Prix op het Autódromo Hermanos Rodríguez staat bekend om de hoge ligging en wisselende strategie. De drievoudig wereldkampioen verwacht dat neutralisaties en pitstops het verschil kunnen maken. Daarmee richt hij zich minder op pure snelheid en meer op het juiste moment toeslaan binnen de FIA-reglementen.
Red Bull zoekt strategisch voordeel
Verstappen benadrukt dat hij in Mexico niet alleen op rauwe pace wil leunen. De Red Bull met Honda RBPT-krachtbron is doorgaans efficiënt, maar de omstandigheden hier zijn uitzonderlijk. Daarom wil hij reageren op situaties zoals een safety car of een Virtual Safety Car, die het veld compact maken. Dat vergroot de kans om via een slimme stop of herstart posities te winnen.
Het circuit kent een lange aanloop naar bocht 1, waardoor slipstreamen belangrijk is. Dat maakt de start en eerste ronde vaak bepalend voor de rest van de strategie. Een vroege voorsprong geeft ruimte om banden en remmen te managen in de dunne lucht. Kom je klem te zitten in verkeer, dan loopt de koeling sneller tegen grenzen aan.
De verhoudingen tussen Red Bull, Ferrari, McLaren en Mercedes zijn hier lastig te voorspellen. Op hoogte werkt elk aerodynamisch pakket anders dan op zeeniveau. Teams die normaal veel downforce genereren, verliezen in Mexico relatief meer effect. Daardoor kan de rangorde ten opzichte van eerdere races verschuiven.
Voor Red Bull ligt de nadruk op scenario’s plannen. De strategen kijken naar alternatieve stintlengtes en het moment van stoppen. Ook de positie van teamgenoot Sergio Pérez kan worden gebruikt om druk te zetten in de pitwindow. Zo wil het team elke kleine kans maximaal benutten.
Hoogte dicteert auto-afstelling
Mexico-Stad ligt op ongeveer 2.200 meter boven zeeniveau. Door de ijlere lucht is de downforce lager en de luchtweerstand kleiner. Teams rijden daarom met maximale vleugelstanden om grip te compenseren. Tegelijk is koeling lastiger, wat remmen en motoronderdelen extra belast.
De turbo van de hybride V6 moet harder werken om voldoende lucht aan te zuigen. Dat vergroot de thermische belasting van de krachtbron en het energieterugwinsysteem. Betrouwbaarheid en temperatuurmanagement krijgen hierdoor prioriteit. Kleine aanpassingen in koelopeningen en remducts binnen de FIA-regels kunnen het verschil maken.
Ook de rembalans vergt aandacht. Minder lucht betekent minder koeling en dus hogere remtemperaturen. Coureurs moeten hun rempunten en lift-and-coast aanpassen om oververhitting te voorkomen. Een te agressieve aanpak kan aan het einde van een stint tijd kosten.
Het Autódromo Hermanos Rodríguez ligt op circa 2.200 meter hoogte. De lucht is daar ongeveer 20 procent ijler dan op zeeniveau, wat downforce en koeling merkbaar verlaagt.
Zachte banden beperken opties
Pirelli brengt voor Mexico doorgaans de zachte bandensoorten mee (C3, C4 en C5). Door de gladde asfaltlaag en lage downforce warmen de banden niet altijd snel op. Daardoor is de undercut, een vroege stop om met verse banden tijd te winnen, minder vanzelfsprekend. Soms werkt een overcut beter, waarbij je langer doorrijdt op een constant tempo.
Bandenslijtage is meestal gematigd, maar bandentemperaturen kunnen doorschieten in verkeer. Teams balanceren daarom tussen één en twee stops, afhankelijk van trackevolutie en lucht- en baantemperatuur. Een safety car kan die berekeningen in één klap veranderen. Verstappen mikt erop om precies dán te stoppen wanneer de neutralisatie het meeste tijdwinst oplevert.
Setbeheer speelt ook een rol, omdat het aantal banden per weekend beperkt is onder de FIA-bandregels. Het vrijhouden van ten minste één set zachte banden voor de race kan de strategie openen. Tegelijk willen teams genoeg sets overhouden voor kwalificatie, waar startpositie nog steeds zwaar meeweegt. Dit dwingt tot scherpe keuzes al vanaf de eerste training.
Voor Nederlandse fans is de bandentactiek bovendien een herkenbaar breekpunt in het weekend. Het bepaalt wanneer je inhaalmogelijkheden kunt verwachten. En het geeft context aan pitstops die op het oog vroeg of laat lijken. Achter die timing zit vaak een vooraf berekend temperatuur- en slijtageprofiel.
Startfase wordt cruciaal
De run naar bocht 1 in Mexico is een van de langste van het jaar. Daardoor is de slipstream groot en is pole position geen garantie op de leiding. DRS, een systeem dat de achtervleugel gedeeltelijk opent om luchtweerstand te verminderen, helpt vooral later in de race. Maar bij de start draait het om tractie en timing.
Red Bull staat bekend om een efficiënte auto op rechte stukken. Dat kan helpen om te verdedigen of juist aan te vallen richting de eerste chicane. Tegelijk moeten coureurs oppassen voor vier- of vijfbreed aanremmen, wat risico’s meebrengt. Schade in de eerste ronde maakt elke strategische voorsprong in één keer ongedaan.
Trackpositie weegt hier vaak zwaarder dan pure rondetijd. In vuile lucht stijgen temperaturen en neemt bandenslijtage toe. Wie vrij baan heeft, kan een beheerst tempo rijden en banden binnen het juiste venster houden. Dat past bij de aanpak die Verstappen dit weekend voor ogen heeft.
Ook herstarts na een safety car zijn in Mexico doorslaggevend. De lange aanloop vergroot het effect van slipstream en DRS zodra het is geactiveerd. Coureurs die goed timen, kunnen meerdere posities winnen. Verstappen wil klaarstaan om precies op die momenten te profiteren.
FIA-regels sturen keuzes
Na de kwalificatie geldt parc fermé: de afstelling van de auto zit dan grotendeels vast. Dat maakt de vrijdag- en zaterdagsessies extra belangrijk voor het vinden van een breed inzetbaar compromis. De temperatuurschommelingen in Mexico kunnen groot zijn, waardoor een veilige set-up goud waard is. Fouten in die fase laten zich in de race moeilijk herstellen.
Teams moeten bovendien de levensduur van motoronderdelen en versnellingsbak beheren. Laat in het seizoen liggen gridstraffen op de loer voor wie over de limiet gaat. Op het moment van schrijven is niet voor elke coureur duidelijk of een nieuwe motor noodzakelijk is. Dat strategische risico telt mee bij het pushen of sparen in de trainingen.
De FIA let streng op veiligheid rond rem- en motortemperaturen in de ijle lucht. Telemetrie, de data die de auto continu doorstuurt, waarschuwt voor overschrijdingen. Teams passen dan direct lift-and-coast of een andere motorstand toe om schade te voorkomen. Dat kan tijdelijk rondetijd kosten, maar voorkomt uitval.
Tot slot speelt het budgetplafond op de achtergrond mee. Extra schade of versnelde slijtage tikt door in het kostenboek, dat onder het FIA-kostenkader valt. Efficiënt omgaan met onderdelen en risico’s is daarom ook een financieel vraagstuk. Precies in zo’n context weegt een strategische ‘profiteer’-aanpak extra zwaar.
